خسته ام از این و آن بابا بفریادم برس
طعنه و زخم زبان بابا بفریادم برس
خسته ام از سیلی و ازضربه ی دست و لگد
تار گشته ديده گان بابا بفریادم برس
دست و پایم بسته شد آیا خبر داری پدر
درد،دارد ریسمان بابا بفریادم برس
هرچه گفتم زجر را محکم نزن مویم نکش
میزد او هم بی امان بابا بفریادم برس
مثل زهرا مادرت رویم کبود و نیلی است
اشک چشمانم روان بابا بفریادم برس
هرکه دیده رنج من گوید رقیه (س) رفتنی ست
خسته ام ازشامیان بابا بفریادم برس
عبداللهگلمحمدی زنجانی
- جمعه
- 3
- دی
- 1395
- ساعت
- 13:15
- نوشته شده توسط
- ایدافیض
ارسال دیدگاه