دستم نمی‌رود به تمنای این و آن
چشمم نمی‌کشد به تماشای این و آن

یوسف‌ندیده‌ها هوس چهره می‌کنند
این دل نمی‌خورد به زلیخای این و آن

عاشق نگشته‌اند دو چشمی که هرزه‌اند
بینا نشد نگاه، ز دنیای  این و آن

رخسار تو کجا، اثر دست ما کجا
رویت شبیه نیست  به سیمای این و آن

□□□

باید که گریه کرد بر احوال  زار خویش
مؤمن مگر گناه کند پای این و آن

غیبت خطای هر شب و هر روزمان شده
تا کی کنیم، سیرخطاهای این و آن

خود غرق مشگلیم در اطراف خویشتن
اما کنیم حل معمای  این و آن!

دستی بکش تو بر سر ما یابن فاطمه!
خسته شدیم ما ز تسلای این و آن

ما با توییم و جان به کف نایب توییم
ما را رها مکن به تولای این و آن

ما دست از سلاله‌ی زهرا نمی‌کشیم
بالای سر قداستِ  فتوای این و آن

حالا که  فوج‌فوج همه کربلایی‌اند
یک عده می‌روند کلیسای این و آن

بانک و حساب خارجی و مرجعیت و
تعظیم تا کمر، به تقاضای این و آن

دنیا در آستانه‌ی فتح‌المبین ما
ما در پی مذاکره و رأی این و آن

برگرد ای عزیز سفر کرده، کعبه شد
با غربتی عجیب مصلای این و آن

شاعر : محمود ژولیده