کاش می شد بنده ی خوبت شوم

ذاکر دلخواه و محبوبت شوم

کاش من هم فانی عشقت شوم

جذبه ای بنما که مجذوبت شوم

دست خطی سوی این عاشق فرست

ای فدای خط مکتوبت شوم

هر که بر تو منتسب شد بُرد کرد

دِه اجازه تا که منسوبت شوم

سالها آوارگی بهرت کم است

وای اگر یک لحظه مغضوبت شوم

کی بدی از جان من بیرون شود ؟

کی غلام خوب و مطلوبت شوم

کیمیا کن این مس جان مرا

تا که با یاد تو زرکوبت شوم

هر بلا آید به جانم باک نیست

پیشه سازم صبر ، ایّوبت شوم

نیست خالص تر ز اشکت در جهان

ای فدای اشک مرغوبت شوم