به آسمون نگات گره خورده

چه دردیه که صبر تو برده

پریشونه حال چشای تو که اشکامو درآورده

بگو به دخترت آخه بابا

تو خسته ایی بریدی از دنیا

انا الیه راجعون میگی

(کجا میخوای بری بی ما)2

زمونه با دلت نمی سازه

توی دل تو شوق پروازه

غمام دوباره میشه تازه

شبیه بارونی و می باری

نمک روزخم کهنه میذاری

تا اسم مادر و میاری

علی علی علی علی حیدر

******

تنهاترین غریب شبگردی

باچاه کوفه درد ودل کردی

روشونه هات یه کوه غم بردی یل دنیا  پره دردی

چشات داره خدا رو می بینه

توی صدات یه بغض سنگینه

فرشته داره از زیر چشمات

(گل اشکاتو می چینه)2

دلشوره دارم و پریشونم

خودت ببین که زار وگریونم

نرو به مسجد باباجونم

اذون آخرت غم انگیزه

هوای کوفه سرد و پاییزه

برگ و برم داره می ریزه

علی علی علی علی حیدر

******

تو رفتی ومن خون دل خوردم

صدای تو شنیدم و مردم

من کوه صبرم اما پای این  غم عظما کم آوردم

تو اومدی و غرقه ی خونی

فزت و رب الکعبه می خونی

سرت شکسته تابه ابروهات

(چه بی حال و پریشونی)2

برای غربت تو میمیرم

خون لخته از روی تو میگیرم

نفس بکش بابای پیرم

از اونچه که می ترسیدم بابا

سرم اومد تو افتادی ازپا

پهلوونم بلند شو از جا

علی علی علی علی حیدر

شاعر : حسین رحمانی