بيشتر از بيشتر از بيشتر
میشود از عشق دلم ريشتر
من كه اويسم ز قَرَن آمدم
وقت ندارم به خدا بيشتر
ليله‌ى قدرِ حسنِ عسکرى
كاش قرارِ تو شود پيشتر
ناوَك مژگانِ تو و جانِ ما
خونِ همه گردن آن نيشتر
واى كه ديوانه شدم يك كلام
سوره‌ى والعصر عليك السلام

همسفرِ هر سحر سامرا
اى پسرِ خوش خبرِ سامرا
اى نوه‌ى حضرت هادى سلام
حصن تو در دور و بر سامرا
در حرم تازه‌ى باباى تو
جامعه خوانديم درِ سامرا
كارگريَش كه نشد قسمتم
رُفته‌گرم رُفته‌گرِ سامرا
آمده‌ام تا بزنم يك دو جام
سوره‌ى والعصر عليك السلام

تا كه پدر بر لبِ تو بوسه داد
بوى گلِ نرگسى آورد باد
در شبِ ميلادِ تو جودت شكُفت
لطف تو شد از سرِ عالم زياد
دَم پرِ جبريل شدم بال زد
بال زدم از درِ بابُ الجواد
بُرد مرا اولِ شب كاظمين
بُرد مرا كرب و بلا بامداد
اى عَلوى جود و جوادى مرام
سوره‌ى والعصر عليك السلام

"آمدم اى شاه پناهم بده
خط امانى زِ گناهم بده"
پنجره فولاد مرا راه داد
جانِ رضا خوانده و راهم بده
ماه مبارك من و دست تُهى
سوزِ جگر آتش آهم بده
كنجِ حرم يا دَمِ پايين پا
باز از آن لطف نگاهم بده
میرسد عطرِ رضوى بر مشام
سوره‌ى والعصر عليك السلام

كعبه‌ى هفتم شد و حاجات داد
بابِ حوائج شد و خيرات داد
مادر من سفره‌ى نذرش گرفت
حاجت ما اكثرِ اوقات داد
ندبه‌ى تعجيلِ فرج رزق ما
با نَفَسِ جده‌ى سادات داد
اَفضَل اعمال بُوَد انتظار
ذكر فرج حالِ مناجات داد
من به مناجاتِ توأم مستدام
سوره‌ى والعصر عليك السلام

كاش كه مردانِ ظهورت شويم
صاحبِ يك سيرت و صورت شويم
كاش كه در غيبت تو استوار
مثل زمان‌هاى حضورت شويم
حضرت صادق تويى و كاش ما
شيعه‌ى تو مَردِ تنورت شويم
گفت كه دربانىِ تو مى‌كند
كاش كه ما خاك عبورت شويم
تو خودِ معراجى و ما زيرِ گام
سوره‌ى والعصر عليك السلام

با قدمت علم تناور شود
علم و عمل ريشه‌ى باور شود
شام غم جهل و خرافات‌ها
با نَفَس باقرى‌ات سر شود
فصل شكوفايى عقل است و دل
جاى روايات پيمبر شود
نور زمين ، نور زمان ، سايه نور
خاك از اين معجزه‌ها زر شود
لحظه شماريم براى قيام
سوره‌ى والعصر عليك السلام

دست من و بركت آبادى‌ات
از پَرِ سجاده‌ى سجادى‌ات
لطف دعاى تو شده مستدام
بر سرِ ما سايه‌ى شمشادى‌ات
مثل على ابن حسينى تو و
میرسد آوازه‌ى آزادى‌ات
فخر خدا میكند از سجده‌ات
كاش شوم مُحرِم اين وادى‌ات
رو به تو شد سجده‌ى بيت الحرام
سوره‌ى والعصر عليك السلام

چشم تو در كارِ حسين است و بس
كارِ تو تكرارِ حسين است و بس
بيرقِ سنگينِ تو وقتِ قيام
دستِ علمدار حسين است و بس
قلب تو انگار گرفتارِ اوست
هركه گرفتارِ حسين است و بس
پرده گشا ديدنِ روى شما
لحظه‌ى ديدار حسين است و بس
رو به دلِ زينبى ات صبح و شام
سوره‌ى والعصر عليك السلام

زائرِ هم سفره‌ى غم‌ها حسن
عشقِ تو آقاى كَرَم‌ها حسن
روزِ ظهورِ تو مهم است چون
دارد از آن روز حرم‌ها حسن
میرسد آن روز كه بينيم ما
بينِ بقيع نقشِ عَلم‌ها حسن
روى ضريحى كه تماشايى است
نقش نمايند قلم‌ها حسن
اى حَسنى جلوه و حُسن ختام
سور‌ه‌ى والعصر عليك السلام

جاى حرم غربتِ زهرا كه هست
يك نفر از عترتِ زهرا كه هست
گرچه گره در گره ام ، نيست غم
دستِ شما تربتِ زهرا كه هست
پيشِ تو گيريم نداريم جاى
خوب قسمِ حضرتِ زهرا كه هست
ما كه نباشيم چه غم ؟ تو بيا
ديدن تو قسمت زهرا كه هست
روز تقاص است و تويى انتقام
سوره‌ى والعصر عليك السلام

هيبت تو رفته به مولا على
حيدرى و محوِ تماشا على
میرسد از شش جهتِ ذوالفقار 
لات و هُبَل را بشكن ياعلى
خاطره‌ى رزم على در نبرد
مثل تو مى‌گشت مُهيا على
نيست تو را قبله‌اى الا حسين
نيست تو را كعبه‌اى الا على
روز تقاص است و تويى انتقام 
سوره‌ى والعصر عليك السلام

جلوه گرِ حضرت ختمى مآب
حضرت خورشيد محمد بتاب
خاتم انگشترىِ خاتمى
جذبه‌ى فيزوره‌ى احمد ركاب
جاذبه‌ى گنبد خضرا بيا
تا بدرد سينه‌ى خود آفتاب
اى شرف و الشمس پيمبر لبت
راز مسلمانىِ اهل كتاب
ذكر سلام و صلواتم مدام
سوره‌ى والعصر عليك السلام

شاعر : حسن لطفی