این روزا که ، غربت و غم

با شمیم یاس پرپر ، می پیچه تو صحن قلبم

پا می گیره ناله هامون ، هم نوای فاطمیه

می سوزیم لحظه به لحظه ،‌ پا به پای فاطمیه

آخر حاجت می گیریم   وای وای

که از داغش بمیریـم   وای وای

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

رو دلامون ، غم می شینه

بعضیها هم مثه مادر ، نگاهاشون نمی بینه

بسکه با گریه و شیون ، می کوبند سرو  به دیوار

بسکه می زنند تو روضه ، لطمه و سیلی به رخسار
 

دل عـالم گرفـته   وای وای

خدا هم دم گرفته   وای وای

********

روزیمونه ، دل پر خون

سه ماهه در اعتکافِ ، غم مادره چشامون

توی روضه مثه مادر ، پشت در آتیش میگیریم

توی کوچه های خاکی ، صد هزار دفعه میمیریم

چشامون غرق ناله ست   وای وای

دلامـون بـاغ لاله ست   وای وای

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

کشته من رو ، شیون تو

می زنه آتیش به جونم ، حتی فکر رفتن تو

لاله لاله اشک غربت ، تو نگاه تو نشسته

خوابو از چشات گرفته ، درد پهلوی شکسته
 

دیگه آروم نداری   وای وای

سه ماهه بیقراری   وای وای

********

رسید از راه ، نیمة شب

شده وقت غسل مادر ، به پیش چشای زینب

نالـة بابـا بلـنده ، از کـنار تـن مادر

آخه دم به دم می شینه ، لاله رو پیرهن مادر
 

می بیـنه یـار خـسته   وای وای

چطور پهلوش شکسته   وای وای

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

بچه ها با ، چشمی مبهوت

میبینند از خونه مادر ، میره روی دست تابوت

می ریزه از توی چشما ، پارة دل لخته لخته

جدایی از مادر آخه ، به خدا که خیلی سخته
 

دارن می شن هلاکـش   وای وای

سر می ذارن رو خاکش   وای وای

سبك :‌ واحد فاطميه ۱۳۸۷، حاج مهدي سلحشور

شاعر: یوسف رحیمی