به پای روضه نشستیم و اشک ناب شدیم
قنوت گریه گرفتیم و مستجاب شدیم

و ما که در پی خورشید نیزه ات بودیم
شبانه نور گرفتیم و آفتاب شدیم
 
دوباره اشک" گناه نسوز" ما را سوخت
دوباره پاک شدیم و پر از ثواب شدیم

مدینه بود و تو بودی و رأی مادر بود
که ما برای عزای تو انتخاب شدیم

میان سینه زدن بال و پر گرفتیم و
کبوتر حرم صحن بوتراب شدیم

شبیه چشم تو و مشک خالی عباس
دوباره گریه کن کودک رباب شدیم

شاعر : رحمان نوازنی