دلم برای خودم تنگ میشود با تو
چقدر فاصله افتاده بین من تا تو

کویر خشک پر از خار و خاک من بانو
بزرگ و پاک و مطهر شبیه دریا تو

همیشه وقت گرفتاری ام امیدی هست
پناه من وسط مشکلات تنها تو

هوای شهر تو مثل نجف گنه سوز است
نجات بخش من از هرچه رنگ دنیا تو

عقیلة العرب شاه طوس معصومه (س)
یگانه دختر ناز جناب موسی تو

چقدر با نفست مرده زنده شد بانو
امید هر چه دل مرده بعد عیسی تو‎

شاعر : حسین ایزدی