هزار مرحله سائل نشسته بر در تو
مگر که نور بگیرد ز فیض محضر تو

گدا چو من که نه بی بی! شبیه جبرائیل
که مشق شب بنویسد ز روی دفتر تو

ندیده ایم به عالم کسی شبیه علی
که غرق مانده به ژرفای درک باور تو

مسیح و آدم و نوح و کلیم و ابراهیم
نشسته اند دو زانو به پای منبر تو

حیای مریم و سارا و هاجر و حوا
نمی رسد به نخی از حجاب دختر تو

خدا سرشته تو را تا کنیز او باشی
خدا کند که بمانم همیشه قنبر تو
***
خبر رسیده که از کوچه ای گذر کردی
نشست خاک کف کوچه روی معجر تو

خبر رسیده که دستت ز کار افتاده
و سخت تر که کسی بسته دست حیدر تو

خبر رسیده که چشمان تو ورم کرده
و سخت تر که مقابل به چشم همسر تو

خبر رسیده نفس میکشیدی اما ... خون
چکید لخته به لخته ز نای و حنجر تو
***
چقدر زرد شدی یاس ارغوان علی...!
نمانده غیر کبودی به روی پیکر تو

بمان و رحم کن ای گل! به غنچه هایی که
نشسته اند غریبانه دور بستر تو

برای لحظه‌ی آخر نگاه کن بانو !
ببین شکسته غرور علی برابر تو . . .

شاعر : یاسر حوتی