دنیا مثال حمزه علمدار دیده؟ نه
پیغمبری شبیه تو غمخواردیده؟ نه

کوه احد زخویش قویتر ندیده بود
مانند تو امیرِ قلندر ندیده بود

وقتی که تو مدافع آزادگی شدی
روحِ شکوهِ مردی و مردانگی شدی

پس راستی برای پیمبر سپر شدی
روزی که ای به شیعه جگر! بی جگر شدی

مُثلِه شدن نصیب کسی میشود که او
سرتا به پا مطیعِ رسول است مو به مو

تو عاشق تمام عیار پیمبری
بی وقفه تحت پوشش فرمان حیدری

یک ذره هم ارادتِ اعدا نداشتی
بالاتر از اراده ی مولا نداشتی

آری تو عبد صالح درگاه ایزدی
تنها به نام فاطمه شمشیر می زدی

در صحنه ی نبرد ، علیِّ مجسمی
شیرخدا و شیر رسول مکرّمی

از بس که پاره پاره شد از تیغ تو ستم
شد پاره پاره پیکرت ای  صاحبِ علم

ای آنکه طعم نیزه و  خنجر کشیده ای
آیا تنِ امام به گودال دیده ای

حمزه! امامِ بی کفن آیا شنیده ای
یا طعم نیزه را به دهانت چشیده ای

آیا شده عدوی تو رَزّازی اَت کنند
یا چون سری بهانۀ یک بازی اَت کنند

آیا شده به نیزه شوی قاریِ سپاه
یاکه کنی ز نیزه عَلَم داریِ سپاه

آیا شده عمود به فرقت فرو رود
یا جای آب ، دشنه به حلقت فرو رود

حمزه! هنوز قوم جگرخوار، جانی‌اند
اما قسم به خون تو این قوم، فانی‌اند

شاعر : محمود ژولیده