ما بنای کفر اعدا را به آتش می کشیم
خیمه طغیان و بلوا را به آتش میکشیم
 
ما نبودیم آن زمان کردند تخریب بقیع
ما سعودیّون ادنا را به آتش می کشیم

این زمان با آن زمان بسیار دارد فرقها
ما زبان یاوه گوها را به آتش می کشیم

ای که هستی با سکوت آتش بیار معرکه
ما تو را هم زشت کردارا به آتش می کشیم

آن زمان بگذشت قشری حکم بر دنیا کند
ما غرور حکمفرما را به آتش می کشیم

ای که با افسانه بر جام بستی دست ما
ما بساط فتنه افزا را به آتش می کشیم

گو گر آمریکا توافق نامه را پاره کند
ما خود برجام برجا را به آتش می کشیم

دشمن بد قول و بد عهد و بد آئین را بگو
ناقض پیمان اجرا را به آتش می کشیم

گر گزینه روی میز و زیر میز و پشت میز
هست، باشد میز امضا را به آتش می کشیم

فیلم رویارویی اش با ما تماشایی بُوَد
پرده فال و تماشا را به آتش می کشیم

تنگه هرمز گلوگاه بلیات است و ما
قایق دزدان دریا را به آتش می کشیم

برد موشک های ایرانی کم از سجیل نیست
با همانها فوج اعدا را به آتش می کشیم

کعبه را از دست قوم ابرهه کرده رها
در حرم ما لات و عزا را به آتش می کشیم

ما مدافع از حرم هستیم در شام و عراق
داعشی بی سرو پا را به آتش می کشیم

مرگ اسرائیل باشد قبل بیست و پنج سال
هر کجا ظلم است آنجا را به آتش می کشیم

گر زیادی دشمن غاصب رجز خوانی کند
شهر تل آویو و حیفا را به آتش می کشیم

ای فلسطین خواهد آمد موسم آزادی ات
ما به آهی خصم رسوا  را به آتش می کشیم

گوید احرار زمان لبیک یا صاحب زمان
ما به عشقش قصر خضرا را به آتش می کشیم

قصر خضرای معاویه شده کاخ سفید
قصر آن نامرد دنیا را به آتش می کشیم

گر کند رهبر اشاره با شعار یا علی
ابن ملجم های ادنا را به آتش می کشیم

ریشه ما ای «کلامی» آب از خون می خورد
رسمِ خونریزان رسوا را به آتش می کشیم

شاعر : ولی الله کلامی زنجانی