دل شکسته ی مرا صدا کنید، کافی است
نظر بر این سرای بی بها کنید، کافی است

قبول... لایقِ زیارت شما نبوده ام
فقط کمی برای من دعا کنید کافی است

کسی که تحبس الدعا شود، غریب می شود
کمی به این غریبه اعتنا کنید کافی است

بس است در به در شدن، بس است خون جگر شدن
به روی من در انابه وا کنید... کافی است...

دوا نخواستم، همین هم از سرم زیادی است
مرا فقط همین که مبتلا کنید، کافی است

به دستْ پخت نان فاطمه عزیز می شود
حقیر را دخیل این سرا کنید، کافی است

قسم به ربنای فاطمه به این شکسته دل
کمی حلاوت دعا عطا کنید، کافی است

فدای مادری که با دل شکسته ناله زد
بس است حیدر مرا رها کنید‌... کافی است...

صبور شهر را چرا به دست بسته می برید
ز روی دختر نبی حیا کنید... کافی است...

شاعر : محمد جواد شیرازی