دارالاماره یا که بستر؟ فرق دارد

مرگ اینچنین در پایِ باور فرق دارد

از باد فهمیدم که می آیی به سویم

اعجازِ آن زلف مُعَطر فرق دارد

از های هایم جایِ من را کوفه فهمید

شرمندگیِ مَرد آخر فرق دارد

در خواب بر من مژده داد و گریه می کرد

دلواپسی هایِ پیمبر فرق دارد

یحیایِ من برگرد اینجا بی وفایی است

هر روزِ آن با روزِ دیگر فرق دارد

نامِ پسرهایِ تو گفتم سنگ خوردم

در کینه هاشان نامِ حیدر فرق دارد

گفتم به طوعه تا که پشتِ در نیاید

هرچند می دانم که این در فرق دارد

برگَرد می بینم که زینب با تو گوید

چشمانِ نامحرم برادر فرق دارد

باشد سرِ عباس هم اینجا بیاید

اما حسابِ چند دختر فرق دارد

یک کاروان از نیزه و یک شهر از سنگ

در بینِ سرها باز یک سر فرق دارد

سر کوچک است و سنگها خیلی بزرگ اند

ای کاش میگفتند اصغر فرق دارد

تیری که می چرخد جراحاتش عمیق است

تیر سه شعبه جنسَش آخر فرق دارد

از بام اُفتادم زمین و روضه خواندم

اُفتادن از زین پیشِ خواهر فرق دارد

گودال بود و عاقبت هم گیرم انداخت

گودالِ تو اما مُکرر فرق دارد

فرقش هزار و نُهصدو پنجاه زخم است

از زخمها هم زخمِ حَنجر فرق دارد

نه پُشتِ در،نه کوچه، گیسویش ندیدند

اما کنارَت حالِ مادر فرق دارد

بَد جور فکرِ وضعِ رگهای گلویم

که تیزی و کُندی خنجر فرق دارد

شاعر : حسن لطفی

شاعر : حسن لطفی