دست و پا زدنهاش ، دل می سوزونه
از حالش معلومه آقا ، که نمیمونه
شبیه مادرش آقام ، خیلی جوونه
وای/یه مرد تنها/ تنها تو خونشه فقط داره حبیبه
ولی بمیرم/جوادالائمه تو خونه هم غریبه
امونش برید
تو حجره چی دید
دید دارن خنده می کنن چه مصیبتی کشید
وای وای وای غریب آقام آقام ۲

نفس نفسای، آخر آقاست
تو حجره تشنه لب شده، غریب و تنهاست
پاره تن رضا و، نور چش زهراست
وای/ بغض تو گلوشه/ جگرسوزه این صحنه ای که روبروشه
سری به نیزه/میگیره جونشو همین روضه یه گوشه
با دل غمین
ناله داره حزین
پیش چشماش داره میریزه آب و روی زمین
وای وای وای غریب آقام آقام ۲

خودم رو دادم، با حرمت عادت
چند وقته که منو آقا، نکردی دعوت
همه دارن میرن، چرا، نیام زیارت
آی/ میون مرقد/پر میگیرم میشم کبوتر رو گنبد
توصحنت اقا/ محاله که پر نزنم تا حرم مشهد
دستم دامنت
دستم و کرمت
با هیچ جایی عوض نمیشه هوای حرمت
وای وای وای غریب آقام آقام ۲

محمد رضا رازقی پور