مینویسم از دلــــــــم شایـــــــد که دل شادان کند

یاد رویت مرهمی بــــــر آن غـــــــم هجران کند

مینویسم تا کـــــــــه جمله هـر کـــدام از عاشقان

بشنوند و خوانــدن آن چشمشان گـــــــــریان کند

هـــــــــر زمان امید دارم بــــــر وصالت میرسم

غافل از آنـــــــــم فراقت این دلـــــــــم نالان کند

ترسم این عمــــر از غمت روزی به پایانش رسد

آرزوی وصل تـــــــو چشم مرا حیـــــــران کند

من که عمـــری عشق را بیهوده می انـــــگاشتم

فاش گویم کاین تــــــــــــواند درد من درمان کند

ماهروی خوب من در دل غــــــــم عشق تو بود

شاید آن روزی کــــه بیند دیــــــــده ام تابان کند

 

گــــــرچه میدانم به مشتاقی رویت مانـــــــده ام

می رسد موعود دیـــــــــــدارت سرم سامان کند

کاش میشد زنــــــــــدگی اینقدر تلخی ها نداشت

تا تواند دل غــــــــــم هجر تــــــــو را پنهان کند

حسرت دیــــــــــدار رویت روز تا شب طی شود

هر سحر ساعی بــــــــــدان جان در بر جانان کند

شاعر:مسعود مسجدی(ساعی)