ازناله های هرسحرت گریه میکنم
بر زندگی مختصرت گریه میکنم

دیگر به گریه های شبت خو گرفته ام
از بس برای چشم ترت گریه میکنم

پا میشوی ز جای خودت آه میکشی
از دستِ دست برکمرت گریه میکنم

بال و پرشکسته خود را تکان مده
از درد زخم بال وپرت گریه میکنم

قامت کمان وخسته و پهلو شکسته ای
ازاین همه بلا به سرت گریه میکنم

پلکی نمی زنی، نفست بند آمده
بر حال و روز محتضرت گریه میکنم

جارو به دست میشوی و کار میکنی
از حالتِ خمِ کمرت گریه میکنم

شاعر : محمد حسن بیاتلو