یک تکه ابر سوی بیابان بیاورید
قحطیِ عشق آمده باران بیاورید
بر روح پر تلاطم انسان عصر جهل
آرامشی به وسعت طوفان بیاورید
یک چشمه از بهشت خدا را از آسمان
تا خانه ی پیمبر دوران بیاورید
الطاف بی نهایت پروردگار را
در قالب سه آیه ی قرآن بیاورید
یک سیب سرخ به پیمبر دهید و بس
حوریه ای به کسوت انسان بیاورید

هر سیب سرخ سیبِ پیمبر نمی شود
هر سوره ای که سوره ی کوثر نمی شود

زیبا نزول كرده و زیباتر از همه
این كه نشسته این همه بالاتر از همه
خوابیده است همره لالایی نسیم
دریا به روی دامن دریاتر از همه
از باغ و باغبان گلش دل ربوده است
این غنچه ای كه گشته شكوفاتر از همه
او ماهِ خانواده ی خورشید مكه است
بی خود كه نیست آمده زهراتر از همه
با این همه لطافتش انصاف را بگو
انسیه هست این زن حوراتر از همه

ما را به مدح مادر آئینه ها چه کار؟
جایی که مدح فاطمه را کرده کردگار

روشن به نورِ آمدنش آسمان شده است
این زن كه قبل خلقت خود امتحان شده است
عطر بهشت آمده همراهِ مقدمش
دنیای پیر با نفس او جوان شده است
هان ای زنان زنده به گور زمان جهل!
هنگام رستخیز حقوق زنان شده است
وقت نماز شرعی اگر چه نیامده
برخیز ای بلال زمان اذان شده است
آخر میان خانه ی آیینه های شهر
آیینه ی خدای نما میهمان شده است

زهرا نبود زُهره دگر نُه فلك نداشت
زهرا نبود سفره ی خلقت نمك نداشت

شاعر : محسن عرب خالقی