آفریدند آفرینش را برایِ پنج تن
پس همه هستند خلق ماجرایِ پنج تن

مثل جبرائیل تا عرش بالا می روم
آن زمان هایی که می افتم به پایِ پنج تن

نذرِ اهل بیت، اهل بیت باید ذبح کرد
بچه های ما فدای بچه هایِ پنج تن

استجابت در قسم دادن به نام فاطمه ست
پس بدون او نمی گیرد دعایِ پنج تن

فاطمه در عین وحدت گاه کِثرَت می شود
می رسد از جانب یک تن صدایِ پنج تن

یک بدن که طاقت روح وسیعش را نداشت
لاجرم تکثیر شد در جای جایِ پنج تن

هم رضای پنج تن یعنی رضای فاطمه
هم رضای فاطمه یعنی رضایِ پنج تن

ما در این دنیا و آن دنیا یکی از این دوایم:
یا غلام پنج تن یا که گدایِ پنج تن

شاعر : استاد علی اکبر لطیفیان