رضا شدی که رئوفی همیشه ناب بماند 

برای عرض دعا راه مستجاب بماند 

اگر تو شمس شموسی ، تعجبی هم نیست 

به گنبد حرمت ، خیره آفتاب بماند 

به ساعت حرمت میکند خدا تنظیم 

اگر که ساعت لیل و نهار خواب بماند 

به دست حضرت معصومه است خاتم ایران 

نگین صحن تو بر روی این رکاب بماند 

شکوه باب رضا و صفای باب جواد 

رواست زائر تو بین انتخاب بماند 

به شوق گوشه ی چشمی که انقلاب نماید 

دل شکسته ی من ، صحن انقلاب بماند 

سیاه مست ز یک جرعه آب این حرمم 

وصال بین خمار و خم شراب بماند 

همینکه حرف دلم را شنیده ای کافی ست 

فدای یک سر مویت که بی جواب بماند 

به تو رسیدم و یک ذره هم خیالی نیست 

پل شکسته ی پشت سرم خراب بماند 

علیرضا وفایی (خیال)