خاکیست چادری که ، عُمریست پرچمِ ماست
این روضه ها شروعِ ماهِ مُحَرم ماستهرجا عقب کشیدم ، خیر و خوشی ندیدم
ای دوست فاطمیه خطِ مُقدم ماست
لَیسَت دُموعُ عَینی ، هذا لَنا العَلامهَ؟
این اشک دانه دانه ، تسبیحِ محکمِ ماست
ما را صفا طوافت ، احرامِ ما عِفافت
این چشم های چِشمه ، خود چاهِ زمزمِ ماست
ما را ببخش مادر ، پای تو جان ندادیم
دادیم اگر که جان هم ، عفواً که این کمِ ماست
در مجلسَت دمادم ، هی عطر یاس و مریم
می آید و مسیحا در حسرتِ دَمِ ماست
آتش به دربِ خانه ، سیلی و تازیانه
تا بیکران زمانه ، این داستان ، غم ماست
لعنت به عمْر اگر که ، پای تو طی نگردد
لعنت؛ که لعن گویی حقِ مسلمِ ماست
ممنونم از تو مادر ، این روضه ها خصوصی ست
گفتی بیاید اینجا ، هرکس که مَحرَم ماست
- جمعه
- 24
- شهریور
- 1396
- ساعت
- 9:47
- نوشته شده توسط
- ایدافیض
- شاعر:
-
محسن کاویانی


ارسال دیدگاه