موسم غم ها رسیده ، محشر کبری رسیده

روز تنهاییِ زینب روز عاشورا رسیده

زین عزا و درد و ماتم

قامت زهرا شده خم

آه و واویلا ، واویلا

******

نیزه و شمشیرِ دشمن بر تن آن نازنین خورد

وایْ از آن لحظه ای که از روی مرکب زمین خورد

گفت زهرا ، زار و مضطر

ولدی غریب مادر

آه و واویلا ، واویلا

******

اهل خیمه زین مصیبت از حرم بیرون دویدند

لیکن آنها روی مرکب یار زینب را ندیدند

ذکر آنها شد به صحرا

واحسینا واحسینا

آه و واویلا ، واویلا

******

عالَم از این داغ عظمی تا قیامت سینه چاک است

خاک ماتم بر سر من که امامم روی خاک است

غرق اندوه و مِحَن شد

خاک صحرایش کفن شد

آه و واویلا ، واویلا

شاعر : حاج امیر عباسی