باورم نمیشه که ، ساکت از صدا شدی

روی دستای پدر ، غنچه بودی واشدی

بمیرم ، تو رو بی هوا زدنت

شده تر ، با خون گلوت دهنت

نفرین به حرمله ، من و حیرون کرد

از من تو رو گرفت ، دلم و خون کرد

لای لای علی علی ، علی لالایی

******

حق داری اگه علی ، چوب خشکی شد تنت

تیر اومد شکسته شد ، مهره های گردنت

تو گلوت ، تیر اومد و چرخیده شد

تموم ، گلوی تو پاشیده شد

تو رفتی و بابا ، شده آواره

می کوبه مادرت ، سر به گهواره

لای لای علی علی ، علی لالایی

******

می سپارم تو رو به خاک ، می خونم برات دعا

تا نیای بیرون گلم ، با فشار نیزه ها

وای اگه ، بشی علی نیزه نشین

زیر پا ، سر تو بیفته زمین

فکر و خیالشم ، صبرمو برده

روی خاک سقوط کنی ، مادرت مرده

لای لای علی علی ، علی لالایی

شاعر : مجتبی صمدی