غرق ذکر مولایم
از تبار زهرایم
من در این صحرا مثل مجتبایم
در میان قلبم غوغا شد
چاره ی کار من پیدا شد
نامه ی بابای مظلومم ره گشا شد
ای عمو جان من یتیم حسنم...
روی خاک این صحرا
میزنم من دست و پا
شده ام با این سینه
مثل زهرا
میرود بر نیزه سر من
تا نبیند چشم تر من
می خورد سیلی همچون زهرا
مادر من
ای عمو جان من یتیم حسنم...
شاعر : بهمن عظیمی
- شنبه
- 25
- شهریور
- 1396
- ساعت
- 3:59
- نوشته شده توسط
- علی کفشگر فرزقی
- شاعر:
-
بهمن عظیمی
ارسال دیدگاه