خداحافظ برادرم
خدا حافظ برادرم ، شده وقت جدایی
بنگر قلب مضطرم ، شده غم مبتلایی
به دوتا دیدة ترم ، شده از خون حنایی
ببین آمد چه بر سرم ، زِ غم بینوایی
******
شده وقت جدایی          امان از بینوایی
شوی از خون  حنایی          روی دیگر نیایی
******
به که گویم غم دلم را که بی قرارم  توان ندارم
دم آخر ز هر دو چشمان خون نگارم  شکوفه بارم
که دل آزرده ام ز دستان روزگارم  گلایه دارم
من و آشفته حالی و این دل نزارم  ز داغ یارم
من و این لحظة جدایی          چه بگویم ز بی نوایی
تو اسیر غم بلایی          تو اسیر غم بلایی
ا...ی گل ناز شکستة من    ا...ی گل در خون نشستة من
آ...ه بِنِگر قلب خستة من ، برادر جان ، برادر جان
خدا حافظ برادرم ، شده وقت جدایی
******
بِنِگر خواهر حزینت به قلب خسته  دلِ شکسته
به کنارت نشسته با قامتی شکسته  شه خجسته
که مقابل شده به غم های دسته دسته  اگر گُسسته
ز عزا بغض غصّه راه گلو ببسته  به لب نشسته
من و این لحظة جدایی          چه بگویم ز بی نوایی
تو اسیر غم بلایی          تو اسیر غم بلایی
ا...ی گل ناز شکستة من    ا...ی گل در خون نشستة من
آ...ه بِنِگر قلب خستة من ، برادر جان ، برادر جان
خدا حافظ برادرم ، شده وقت جدایی
******
به کجای دلم گذارم غمت برادر  عزیز خواهر
بنشین تا ببینمت سیر به وقت آخر  به جان مادر
بگذارم به روی دوش شکسته ات سر  بگیرمت بر
غم دل را بشوُیم از این دل پر آذر  به دیدة تر
من و این لحظة جدایی          چه بگویم ز بی نوایی
تو اسیر غم بلایی          تو اسیر غم بلایی
ا...ی گل ناز شکستة من    ا...ی گل در خون نشستة من
آ...ه بِنِگر قلب خستة من ، برادر جان ، برادر جان
خدا حافظ برادرم ، شده وقت جدایی
******
گل زیبا رخم نگاه کن سرشک سردم  جبین زردم
که فراقت ربوده تابم فزوده دردم  به آه سردم
چو رَوی من اسیر دیو زمانه گردم  یگانه مردم
تو مریز اشک خون اگر من گلایه کردم  دوای دردم
من و این لحظة جدایی          چه بگویم ز بی نوایی
تو اسیر غم بلایی          تو اسیر غم بلایی
ا...ی گل ناز شکستة من    ا...ی گل در خون نشستة من
آ...ه بِنِگر قلب خستة من ، برادر جان ، برادر جان
خدا حافظ برادرم ، شده وقت جدایی
******
چو ببینم نشسته بر قلب پر ستاره  عدوی خواره
که خیالش از این دلِ خون و پُر شراره  ربوده چاره
دل حسرت نصیب من گشته پاره پاره  نما نظاره
که به گوشم فقط عزا می رسد دوباره  چو گوشِواره
من و این لحظة جدایی          چه بگویم ز بی نوایی
تو اسیر غم بلایی          تو اسیر غم بلایی
ا...ی گل ناز شکستة من    ا...ی گل در خون نشستة من
آ...ه بِنِگر قلب خستة من ، برادر جان ، برادر جان
خدا حافظ برادرم ، شده وقت جدایی
******
گه رفتن دو چشم زینب پی حسین بود  دمی نیآسود
تن بی جان او دوباره ز غصّه فرسود  ببرد عزا سود
به دوچشمان بیقرارش شد آسمان دود  فضا غم آلود
شده این شعر سروری هم دگر غم اندود  به غصّه افزود
من و این لحظة جدایی          چه بگویم ز بی نوایی
تو اسیر غم بلایی          تو اسیر غم بلایی
ا...ی گل ناز شکستة من    ا...ی گل در خون نشستة من
آ...ه بِنِگر قلب خستة من ، برادر جان ، برادر جان
خدا حافظ برادرم ، شده وقت جدایی
******

شاعر : محمدرضا سروری