نیزه ها را خم کنید
نیزه ها را خم کنید ای نیزه داران   تا حسینم را نمایم بوسه باران
هم به جای تک تک این سوگواران  هم نیابت از تمام نِی سواران
پیش چشم خون نشان جمله یاران   هم به یاد سینه های بی قراران
خم کنیـد ای نیزه داران نیزه را
تا ببوسـم این شهِ بی حنجرم
این رُخ خونین و خاک آلوده را
تا بشـویَم با نـمِ چشـم تـرم
لحظه ای محض رضای کردگار
رو به سـوی دین و آیین آورید
تا بگیـرم در بغل رأس حسین
این سـرِ ببریـده پاییـن آورید
هم به جای تک تک این سوگواران  هم نیابت از تمام نِی سواران
نیزه ها را خم کنید ای نیزه داران   تا حسینم را نمایم بوسه باران
خم کنید این نیزه تا دستم رسد
بـار دیگـر بـر گُـلِ بی یـاورم
پنجه در مویِ پریشانش کشم
شانـه سـازم گیسـوان دلبـرم
خیزران تابی ندارد بیش از این
لب گشوده نیزه بر تمجید عشق
خون و خاکستر زدایم از رُخَش
تا نمایان تر شود خورشید عشق
پیش چشم خون نشان جمله یاران   هم به یاد سینه های بی قراران
نیزه ها را خم کنید ای نیزه داران   تا حسینم را نمایم بوسه باران
نیزه ها را خم کنید ای نیزه داران   تا حسینم را نمایم بوسه باران
هم به جای تک تک این سوگواران  هم نیابت از تمام نِی سواران
پیش چشم خون نشان جمله یاران   هم به یاد سینه های بی قراران
خم کنیـد این نیزه تا آبی دهم
بر لبِ خشکیـدة سلطان دیـن
تا گلویی تر کند  این تشنه لب
مـوقـع تقـریـر قـرآن مبیـن
کِی سزا باشد  مهی بر نِی شود
یاکه خورشیدی رَوَد رویِ سنان
یا سـر بـابـای مظلومی دهنـد
بـر یتیـمـانِ دل آزرده نشـان
هم به جای تک تک این سوگواران  هم نیابت از تمام نِی سواران
نیزه ها را خم کنید ای نیزه داران   تا حسینم را نمایم بوسه باران
خم کنید این نیزه را تا لحظه ای
عقـدة دل را بـه آهـی وا کنـم
هم ببوسم ، هم ببینم سیرِ سیر
هم بگریم ، شِکـوه از اعدا کنم
نِی سـواران بـلا بر نـوکِ نِـی
نیـزه دارانند تمامی کینـه جـو
سـروری داغِ دلِ زینـب بـگـو
در ثنـایِ نوحه هایت  مو به مو
پیش چشم خون نشان جمله یاران   هم به یاد سینه های بی قراران
نیزه ها را خم کنید ای نیزه داران   تا حسینم را نمایم بوسه باران

شاعر : محمدرضا سروری