لا لالا لالا لالایی ، گل سرخ بابایی

داری ساز جدایی می زنی ، میزنی

شد مادرت زار و محزون ، آسمون می باره خون

داری روی دستم جون میکنی ، میکنی

با زبون خشکت اصغرم ، داری با لبها بازی میکنی

امونتو برده تشنگی ، جلو چشام تلذی مکینی

لالا ، گل پریشونم

لالایی میخونم

بخواب علی جونم

علی لای لای لای

******

از غم تو بی سامونم ، نمی باره بارونم

واسه طفل بی جونم ، مضطرم ، مضطرم

دل ، زده بیرون از سینه ، آخه داغت سنگینه

رد خون رو زمینه ، اصغرم ، اصغرم

بیا سرتو بالا بگیر نبینم آویزون بشه سرت

الهی بمیره حرمله زده سه شعبه توی حنجرت

لالا ، گلم شدی پرپر

داره میشه آخ

خاک عزا بر سر

علی لای لای لای

******

آه عمر گل چه کوتاهه ، داری میری شیش ماهه

شب تلخی تو راهه ، مادره مادره

من میشم آخر سرگردون ، توی دشت و بیابون

خوبه باز رو سرهامون معجره معجره

من و توی کوفه می برن میون کوچه ها کشون کشون

جلو چشای عمو دارن ما رو به همدیگه میدن نشون

لالا ، ندیدی مادر رو

روضه ی معجر رو

بابای بی سر رو

علی لای لای لای

شاعر : مظاهر کثیری نژاد