بنا نبود
بنا نبود بمانی غریب در صحرا 

و خواهرت بشود بی نصیب در صحرا 

بنا نبود که تکیه به نیزه ات بزنی 

مرا برای جهاد عظیم خط بزنی 

بنا نبود مهیای سوختن باشی 

میان خیمه پی کهنه پیرهن باشی 

زمین نیوفت کتاب مقدس زینب 

فدای بی کسی ات!ای همه کس زینب 

عصای دست شدن رسم خواهری باشد 

علی الخصوص که خواهر برادری باشد 

براه عشق تو این چشم تر که چیزی نیست 

جگر برای تو دادم پسر که چیزی نیست 

بیا خودت پسران مرا ببر میدان  

که پیشمرگ تو باشند این دو در میدان 

بیا که شاهد حاجت روایی ات باشند 

بزرگ کردمشان تا فدایی ات باشند 

تورا بجان من آقا قبول کن بروند 

بحق چادر زهرا قبول کن بروند 

چه بهتر است نبینند راه بسته شده 

در ازدحام ره قتلگاه بسته شده 

چه بهتر است نبییند زخم خنجر را 

به سمت خیمه ی زنها هجوم لشگر را 

چه بهتر است نباشند و خون جگر نشوند 

شبیه من وسط خیمه شعله ور نشوند 

چه بهتر است نبینند اوج این غم را 

بروی مادرشان ضربه های محکم را. 

چه بهتر است نبینند آب خواهم شد 

اسیر وارد بزم شراب خواهم شد 

شاعر : سید پوریا هاشمی