شهر در امن و امان است همه خوابیدند
مردمانی که غریبی تو را می دیدند 

صبح شمشیر کشیدی و رجز می خواندی
لشگری رو به رویت بود و همه لرزیدند

همه گفتند علی دست به شمشیر شده
وَه که بین تو و حیدر همه در تردیدند

یا علی گفتی و گفتی که علی بود یکی
این جماعت همگی منکر این توحیدند

میهمان بودی و از بام تو را سنگ زدند
چقَدَر بهر پذیرایی تو کوشیدند

وقت بیعت تو طبیب تب کوفی بودی
صبح اما همگی نسخهء تو پیچیدند

گریه می کردی و گفتی که میا کوفه حسین
همه بر حرف پر از گریه تو خندیدند

شب تو را از کف پایت به سر دار زدند
و ملائک همگی پای تو را بوسیدند

شاعر : مجتبی شکریان همدانی