‎ای وای بر یتیمی، قلبش شکسته باشد
‎در گوشۀ خرابه تنها نشسته باشد

‎یا رب ز دست صیاد این صید را رها کن
‎تا جان به سینه دارد از دام رسته باشد

‎روی پدر ندیده، دنبال سر دویده
‎من عاشقی ندیدم اینگونه خسته باشد

‎داغی به سینه دارد میل مدینه دارد
‎ای کاش راهِ رفتن خولی نبسته باشد

‎هرگز نداشت باور آن دلبر دلاور
‎پیمان آشنایی با او گسسته باشد

‎آخر غمش سر آمد، تا در طبق سر آمد
‎پر زد چو بلبلی که، از لانه جسته باشد

‎شد خیره بر عزیزش، چشمان اشکریزش
‎گفتا چنین زیارت، ما را خجسته باشد

‎بابا اگر نثار، راهت گلی ندارم
‎در بازوانم عکسِ، گل دسته دسته باشد

‎بابا کدام ظالم سر از تنت بریده
‎یا رب به حق عباس دستش شکسته باشد

شاعر : ولی الله کلامی زنجانی