بوسه از روی ماه میگیرم
زیر نورش پناه میگیرم

چشمم از بس ضعیف و کم سو شد
راه را اشتباه میگیرم

آنقَدَر گریه کرده ام انگار
آب از عمق چاه میگیرم

دگرم نای راه رفتن نیست
تاولم را گواه میگیرم

پوزخند سنان و حرمله را
حمل بر یک مزاح میگیرم

همه من را نگاه می کردند
من که خیلی نگاه میگیرم

تا شکایت کنم به بابایم
جانب قتلگاه میگیرم

لاله ی گوش من که پاره شده
چقَدَر مثل گوشواره شده

شاعر : مظاهر کثیری نژاد