ای ساربان قَدری اَمان از کاروان جامانده ام
رحمی نما بر بینوا ، ای ساربان جا مانده ام
گویی که جانم میبری ازچه شتابان میروی
قدری تَامل کن بمان بی خانمان جامانده ام
یاران همه در قافله من خسته با این فاصله
اُفتان وخیزان در پِی اَت ای اَلاَمان جامانده ام
من بودم ازاین کاروان ماندم نمیدانم چِسان
در غُربتی نامهربان افتادم آن جا مانده ام
نِی یار و نِی همدم مرا ،نِی رهنما و آشنا
مشکل مراگشته دوتا زین داستان جامانده ام
ای کاروان آهنگ تو ، دارم هوای هَنگ تو
دل مُرده ام افسرده ام با این فغان جامانده ام
(نادر)ترا خوابی گران،بگرفت و رفتند این وآن
در کُنج خلوتگه بخوان بی آشیان جامانده ام
- شنبه
- ۱۲
- تیر
- ۱۴۰۰
- ساعت
- ۱۷:۴۶
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
حاج نادر بابایی
ارسال دیدگاه