ای شاه این غلام که همرنگ موی توست
عمری دراز شد که هوادار روی توست
رسواتر از سراب شوم، گر برانی ام
زیرا که آبروی من ، از آبروی توست
رویم سیه که هست، تو روزم سیه مخواه
مشکن دل مرا که در آن آرزوی توست
اشک سپید من شده تنها گواه من
کاین روسیاه عاشق روی نکوی توست
چون نافه بر سیاهی رویم نظر مکن
در قطره قطره خون دلم عطر و بوی توست
مرتضی جام آبادی
- یکشنبه
- 2
- مهر
- 1396
- ساعت
- 9:13
- نوشته شده توسط
- ایدافیض
ارسال دیدگاه