دیدنِ دستای بسته اومدی 
پیش کاروان خسته اومدی 
حالا که دیگه نمیتونم پاشم 
حالا که پاهام شکسته اومدی 

دخترت خیلی گرفتار شده 
مثل عمه دست به دیوار شده 
یه چیزی میگم به هیچکسی نگو 
چشام از گرسنگی تار شده 

بگو تو خرابه بندم نکنن 
بیشتر از این گله مندم نکنن 
به خدا خیلی سرم درد می کنه 
بگو از موهام بلندم نکنن 

ناله هام به آسمون رسیده بود 
بسکه زجر موی منو کشیده بود 
جلوش و اگه نگرفته بودن 
سر دخترات و هم بریده بود 

شنیدم موی تو هم کشیده شد 
خیلی طول کشید سرت بریده شد 
شنیدم یکیش به کوفه برنگشت 
نیزه هایی که واست خریده شد 

کی روی سینه ت نشسته بابایی 
چشمای نازت و بسته بابایی 
هنوزم داره خون از لبت میره 
دندونات و کی شکسته بابایی 

شاعر : حامد خاکی