یادگار برادر،پاشو از روی خاکا
بخدا سخته قاسم،تورو می‌بینم اینجا 
 
گریه میکنم  برات 
رسیدم بالاسرت 
آخه چی جواب بدم 
عزیزم به مادرت 
 
به زیر سم مرکب 
عجب قدی کشیدی 
پرزدی از کنارم 
به آرزوت رسیدی 
 
واویلتا واویلا 

 
رو لب ان تنکرونی،میخونی بین دشمن 
زره برتن نداری،اومدی با یه پیرهن 
 
نرو از کنارمن 
شاخ شمشاد حرم 
اینا رحمی ندارن 
تازه داماد حرم 
 
رزم تو بین میدون 
قاسم ضرب المثل شد 
با ضربه های شمشیر 
دهانت پر عسل شد 
 
واویلتا واویلا 

 
کاکل غرق خونت،طاقتم رو ربوده 
دیگه از ضربه سنگ،همه اعضات کبوده 
 
نه کلاه خودی ونه 
زره داری به تنت 
زده بیرون بمیرم 
استخوون بدنت 
 
از ضربه های شمشیر 
پاشیده پیکر تو 
توخیمه موپریشان 
نشسته مادر تو 
 
واویلتا واویلا 

 
عروس مادر من،گریه هاش بی امونه 
تاکه برگردی کنارش،زیرلب دعامیخونه 
 
توی خیمه میریزن 
رو سرت نقل ونبات 
اما تو میدون جنگ 
پره خون میشه موهات 
 
سم مرکب رو سینه ت 
جا واکرده عزیزم 
افتادی روی خاکا 
دارم از غم میسوزم 
 
واویلتا واویلا 
 

شاعر : هاشم محمدی آرا