عمود خوردی و سرو و صنوبرم پاشید
صدا زدی که بیا کاسه ی سرم پاشید

همینکه تا برسم قطعه قطعه ات کردند
قد بلند امیر دلاورم پاشید

کنار علقمه تا لشگر کمانداران
تورا به نخل که بستند لشگرم پاشید

چهار هزار کماندار پیش چشمانم
چقدر تیر به جسم برادرم پاشید

دم وداع که رفتی ز خیمه پشت سرت
دو کاسه گریه ی افسوس دخترم پاشید

همینکه دست تو بر روی خاکها افتاد
به دست حرمله حلقوم اصغرم پاشید

رقیه فاتحه ی گوشواره اش را خواند
خبر رسید که افتاده ای "حرم" پاشید

عليِّ اکبر من... قاسم ام... ابالفضلم...
برای حفط النگوی خواهرم پا، شید

پس از تو امنیت یک قبیله در خطر است
کفیل زینب کبری ، "عقیله" در خطر است

شاعر : رضا قربانی