ما را به سر کوی تو اعدا نگذارند
خواهیم بمانیم در اینجا نگذارند

زینب ز تو ای جان برادر نکند دل
اعدا بگذارند اگر یا نگذارند

خواهم همه‌ی عمر کنار تو بمانم
اما چه توان کرد که اعدا نگذارند

ای مَحرم دل تا غم دل گویم از این بیش
آوَخ که مرا پیش تو تنها نگذارند

شب می‌رسد و قافله در حال رحیل است
زین بیش دگر پیش تو ما را نگذارند

رفتم من و داغ تو و هجر همه‌یاران
یک‌لحظه من ِ دل‌شده را وا نگذارند

گفتی نکنم گریه به شیون ز فراقت
اما چه کنم شورش غم‌ها نگذارند

دانی چه کسان یار حسینند مؤید
آنان‌که به جز در ره او پا نگذارند

شاعر : استاد سید رضا موید