بد جور دلشکسته ای و گریه می‌کنی 
از اشک چهره شسته ای و گریه می‌کنی

بگذار تا عبایِ تو را ما تکان دهیم 
بر خاکها نشسته ای و گریه می‌کنی

امشب به صبح امر بفرما طلوع مکن 
امشب عجیب خسته‌ای و گریه می‌کنی

خونِ جگر برای شما قوت شب شده 
با ناله عهد بسته‌ای و گریه می‌کنی

زنجیرها که پشتِ تو را زخم کرده‌اند 
هر روز بینِ دسته‌ای و گریه می‌کنی

هیات تمام شد همه رفتند و تو هنوز 
یک گوشه نشسته‌ای و گریه می‌کنی

آبی بزن به صورتِ مادر،زِ دست رفت 
چون مادرت شکسته‌ای و گریه می‌کنی

شاعر : حسن لطفی