آنکه مثل علی جگر دارد
رفت در شط که آب بردارد
 
آب بردن همیشه آسان است
ولی این بار دردسر دارد
 
ذرّه ای واهمه کند ؛ هیهات
مثل حیدر سر خطر دارد
 
اوست آن ساقی سراپا مست
که جمالی چونان قمر دارد

چشم او چشمه ی شراب و عسل
لب او طعم نیشکر دارد

کرم از صد هزار چون حاتم
این جوانمرد بیشتر دارد

قدرتی ماورای صد لشکر
هیبتی مثل شیر نر دارد

در کمینند تیر اندازان
ولی از قصدشان خبر دارد
 
خَم شده روی مشک و می تازد
به سوی خیمه ها نظر دارد
 
پیش باران تیرها بدنش
حالتی مثل یک سپر دارد

گویی از دور مثل سیمرغی ست
که به جسمش ز تیر ؛ پر دارد

یا علی از نجف دعایش کن
که دعای پدر اثر دارد
 
دختری از بقیه می پرسد
از عمویم کسی خبر دارد ؟
 
چند لحظه گذشت و دختر دید
پدرش دست بر کمر دارد
 

شاعر : محمد قاسمی