کیست زهرا آنکه ختم انبیا را کوثر است
چیست کوثر هدیه حق هستی پیغمبر است
*شهدا اسم چه كسی رو بر لب می بردند،جون می دادن؟ اسم چه كسی رو بر لب می بردند عاشقانه جلو می رفتند؟برا كی الان دور هم جمع شدیم داریم اقامه ی عزا می كنیم؟ بیشتر توضیح میدم،بیشتر معرفی می كنم:*
مادر سادات، ناموس خدا، کفو علی
بانوی هر دو سرا، خاتون روز محشر است
نام او کوثر بدان معنی که او دخت رسول
با وجود مریم و حوّا، خدیجه، آسیه
از همه زنهای جنّت فاطمه بالاتر است
وقتی آدم مدح میخونه،روضه یه رنگ و بوی دیگه ای پیدا می كنه
گر چه نام ِ نامیش در پنج تن آمد علم
در میان چارده معصوم زهرا محور است
سینه و دست و جبینش بوسه گاه مصطفی
حجره اش معراج بابا، بیت، بیت داور است
هروقت می اومد مقابل خونه می ایستاد پیغمبر دست به سینه می گذاشت،می فرمود:السلام علیك یا اهل بیت النبوة،احترام می كرد به فاطمه،اگه ساعت ها مدح حضرت زهرا سلام الله علیهارو بگیم،یه قطره از اون دریا رو هم نمی توانیم بگیم. بذار به همین بیت اكتفا كنم، خودت حساب كار دستت می آد:
دختری پروده چون زینب که در صبر و رضا
صابران را پیشتاز و سالکان را رهبر است
*این دختر چه مقامی داره كه امام حسین یعنی امام زمانش بهش میگه:خواهرم من و هم تو نماز شبت دعا كن.*
ای در و دیوار، شاهد باش فردا فاطمه
مادر ِ اوّل شهید از عترت پیغمبر است
ناله ات باید همه ی جلسه رو بگیره،یا زهرا گوهای ِواقعی شهدا هستند كه جمع میشن توی جلسه ما، میگن اینا دارن با یازهرا از ما پذیرایی می كنند، عذر می خوام از همه ی شهدا كه روحشون حاضر و ناظر ِ،شما فاطمی ها،شما بچه های حضرت زهرا من و ببخشید.
ای غلاف تیغ شرمی، دست، دست فاطمه است
تو نمی دانی که این دست خدا را یاور است
باورم ناید که زهرا پشت در افتد ز پا
کوثر مولاست این، یا مرغ بی بال و پر است
هر كی ناله نزنه از كف خودش رفته، ناله ات رو آزاد كن، یا زهرا....دو تا ناله زد بین در و دیوار، اول صدا زد: یا أَبتا، كنایه از این كه باباجان،مگر نفرمودی: مَنْ آذى فقد آذانی. بیا ببین من و اذیتم كردن، اما ناله ی دوم، بزرگترها كه فرزند و همسر دارن عرض من و تأیید می كنند، نوجوانترها هنوز حس نكردن،این روضه حسیّ‌ ِ، ناله ی اول بابا شو صدا زد، خوب می خواد گله گی ِ باباش كنه، ناله ی دوم چه كسی رو باید صدا بزنه،علی رو، درسته؟ خانمت می افته زمین تو رو صدا نمی زنه؟اما چرا علی رو صدا نزد؟یه روز امیرالمؤمنین سئوال كرد:فاطمه جان چرا نه سال با هم زندگی كردیم یه بار از من خواهش نكردی؟گفت:آقا جان ترس این و داشتم چیزی ازت بخوام نتونی انجام  بدی، خجالت زده ام بشی، من خجالت تو رو نمی تونم ببینم،لذا اومد علی رو صدا بزنه دید دست های علی رو بستن،كشون كشون علی رو دارن از خونه بیرون می برن،به جای اینكه علی رو صدا بزنه،گفت:یا فِضَّةُ! خُذِینِی، فضه تو بیا كمكم كن.فضه میگه: با عجله خودم رو رسوندم بین در و دیوار، دیدم  فاطمه رو زمین افتاده،یه خونِ تازه از بین در و دیوار رو زمین جاری، كمكش كردم،خانم رو بلند كردم،اما یه كلمه نگفت:فضه پهلوم،نگفت:بازوم،نگفت:سینه ام،دیدم با نگرانی داره دور و برش رو نگاه میكنه،خانمم دنبال كی میگردی؟گفت:بگو ببینم علی رو كجا بردن؟تا گفتم:علی رو به مسجد بردن. دیدم یه دست به كمر گرفت،یه دست به دیوار گرفت، تو كوچه دنبال علی خودش رو داره میكشه. می گفت:با یكی از شهدا داشتیم می رفتیم جلو،پشت كامیون بچه ها كه نشسته بودند توی ایام فاطمیه هم بود، حرف بچه ها این بود،یكی می گفت:آرزوم هست پهلوم تركش بخوره،یكی میگفت:بازوم،یكی می گفت:گوشه ی چشمم، شهید  علی جابری یه خنده ای روی لبش اومد، گفت: همه كه می گید درسته،اما:
یكی درد و یكی و درمان پسندد
یكی وصل و یكی هجران پسندد
من از درمان و درد و وصل  وهجران
پسندم آن چرا جانان پسندد.
به جای ِ یا زهرا گوهایِ واقعی ناله بزن بگو:یا زهرا...