رفتی به روی نیزه و من پابه پای تو
دنبال می کنم سرت از ردّ پای تو

این سنگ ها صدای مرا در می آورند
قرآن بخوان - فدای صدای رسای تو

بالای نیزه؛ طشت ؛ تنور و خرابه ها
دارد چه سخت میگذرد لحظه های تو

هرکس که میرسد به سرت سنگ میزند
دعوا شده سرِ ، سرِ از تن جدای تو

از ما بریدی و به روی نیزه رفته ای
پس حق بده اگر که بمیرم برای تو

گیرم که آمدی و نشستی به دامنم
با من بگو که بوسه زنم بر کجای تو؟

شاعر : محمد حسن بیاتلو