بیا ای وارث فرق شکسته ... 
عزادار غم ، مولای خسته ...
تو امشب بی قرار و دل غمینی
عزادار امیرالمومنینی ....
نشسته بر سرت گرد یتیمی
امان از ماتم و درد یتیمی
بیا صاحب زمان ،صاحب عزایم
بیا روضه بخوان امشب برایم ...
آخ بگو، از غصه ی جان کاه کوفه ...
بگو از روضه های چاه کوفه ...
به سینه ماتمی از کوفه داری
هم از کوفه ، هم از آن کوچه داری ...
درین جا فرق تا ابرو شکسته
در آنجا سینه و پهلو شکسته ...
در اینجا ناله میزد او شبانه
سر داخل چاه میکرد مولا،ناله میزد،چی می گفت؟
در اینجا ناله میزد شبانه
که قنفذ زد به زهرا تازیانه
الی ای چاه یارم را گرفتن ...
گلم ، باغم ، بهارم را گرفتن
میان کوچه ها با ضرب سیلی
همه دار و ندارم را گرفتن ....
که گفته مرتضی را زخم سر کشت
علی را در مدینه میخ در کشت ....