گوشه چشمی اگر از جانب دلبر برسد
دست من نیز به آن چشمه ی کوثر برسد
اگر از شانه ی من کوه گنه برداری
پای این بنده هم از عرش فراتر برسد
باز هم توبه شکستم،بگذارید فقط
باز هم فرصت یک توبه ی دیگر برسد ...
همه ی ترسم ازین است که به هنگام گناه
عمر این بنده ی آلوده به آخر برسد
ان شاالله اینجوری نمیشه،ان شاالله ما همونجوری میمیریم که اربابمون دوست داره
بس که آلوده ام،ابکی لخروج نفسی ...
وای از آن لحظه ی سختی که اجل سربرسد
همه ی خواهشم این است که در موقع مرگ
سر این بنده روی دامن حیدر برسد ...
مطمئنم که در آن لحظه ی سخت و حساس
حضرت فاطمه با آل پیمبر برسد ...
از کجا مطمئنی؟روایت داره تو کامل الزیارات از حضرت صادق پرسید: أن تزور قَبْرِ الْحُسَیْنِ " عرض کرد آقاجان من نمی تونم به راحتی برم به زیارت جد غریبتون،شناخته میشم،حضرت فرمودن حالا که زیارت نمیری،آیا بر جد ما جزع و فزع می کنی؟آیا گریه می کنی به یاد مصائبش؟گفت بله یابن رسول الله وقتی یادش می کنم،آگه غذا جلوم بزارن دیگه غذا از گلوم پایین نمیره ..." میدونی چرا؟ آخه ارباب ما رو اول گرسنه کشتن ..." آگه کربلایی باشی هر غذایی ببینی میگی حسین ..."بعد حضرت فرمود : رَحِمَ اللّهُ دَمْعَتَكَ،رحمت خدا بر اشک چشمت" یه بشارت بهش داد فرمود اَما اِنَّكَ مِنَ اَهْلِ الْجَزَعِ لَنا سَتَرى عِنْدَ مَوْتِكَ حُضُورَ آبائى لَكَ. ، حالا که جزع و فزع می کنی حالا که به یاد جد غریب ما گریه می کنی ،بهت بشارت بدم دم جون دادنت همه ی ما میایم بالاسرت ... "
مطمئنم که در آن لحظه ی سخت و حساس
حضرت فاطمه با آل پیمبر برسد ...
این برا جون دادنمون ، قیامت چی؟!!
چادر مادر ما کار خودش را بکند
بگذارید فقط لحظه ی محشر برسد ...
امام صادق علیه السلام فرمود یه سر چادر به دست مادرم زهرا تو بهشته،یه سر چادر رو پل صراط پهن میشه ..." ندا میدن  یَا أَیُّهَا الْمُحِبُّونَ لِفَاطِمَةَ تَعَلَّقُوا بِأَهْدَابِ مِرْطِ فَاطِمَةَ ای زهرا دوستا بیاید ... به ریشه های چادر زهرا چنگ بزنید ....
چادر مادر ما کار خودش را بکند
بگذارید فقط لحظه ی محشر برسد
مثل هر دفعه به ارباب توسل کردم
حتما ارباب به داد دل نوکر برسد ....