ارباب بی کفن کفنت شد حصیرها                    
کشته شدن به پای تو ازبس امیرها
 شیران بیشه ی اسد الله غالبند                         
گشتن فدایی تو همه بچه شیرها
 تو کشته ی حقیقت قرآن سرمدی                     
در پای تو فتاده جوانان و پیرها
شبهای جمعه مادرتان روضه خوان شده             
از بس نشسته بر تن پاک تو تیرها
(ای خاک کربلای تو مهر نماز من)                     
 آزاد کرده خاک مزارت اسیرها
سجده کنم به تربت تو در نمازها                      
 آتش گرفته سجده ز سوز و گدازها

**********
 
حرزه تو را به گردن خود تا نهاده ام                 
من پای نوکری شما ایستاده ام
 هرکس سواره آمده در کربلای تو                     
در بارگاه قرب تو آقا پیاده ام  
آب فرات کرببلا کوثر من است                        
ساقی بریز جرعه ی آبی به باده ام
من بادیه نشین تو در کربلا شدم                      
هستم غلام کوی شما گر چه ساده ام
بر روی قبر من بنویسید یا حسین                    
در این مکان به پای حسینم فتاده ام  
تاسینه ام به عشق تو آقا گداختند                    
مردم مرا بنام حسینم شناختند  

**********

هر بند بند من ز نوا نوحه سر دهد                   
 با ناله شبانه خبر بر سحر دهد
اشکم مجال حرف زدن را نمیدهد                     
اینست سحاب رحمت واشک بصردهد
پای نهال عشق تو اشکم نثار شد                       
تا روز حشر نخل شود یک ثمر دهد
با این سخاوتی که دهد آب بر زمین                  
هر شب سماء به صفحه دریا قمر دهد
هرکس شکسته پر شده دربین این حرم             
ارباب کائنات به او بال وپر دهد
اخلاص میخرند در این بحر معرفت                  
هر کس که مخلص است به او چشم تر دهد
ما نوکریم نوکر ارباب تشنه لب                          
آتش فشان عشق حسینیم روز وشب                            
 
**********

زهرا مرا برای حسین انتخاب کرد                       
بر روضه خوانی پسرش انتصاب کرد
آنقدر ناله کردم وآنقدر گریستم                           
تا اینکه مادرش بروی من حساب کرد
چون شمع تا سحر به حرم شعله ور شدم             
پروانه سوخت در دل من انقلاب کرد
هرکس که زنده نیست دراین مرتبت به عشق       
باحال خسته فاطمه او را جواب کرد
 دشمن ز بغض حیدر و زهرای مرضیه                 
دشت بلای کرببلا را سراب کرد
ما میهمان سفره شاه کرم شدیم                          
سینه زنان شاه کرم در حرم شدیم

**********

شاعر : مرتضی محمودپور