بند اول
میان قافله سه ساله در محن
گریه میکند بر ذبیح بی کفن
دو دستش در رسن به پایش سلسله
ز خار مغیلان به پایش آبله
اَنَ بنت الحسین..
سه ساله‌ی شهید کربلا منم
یتیمم و به غصه مبتلا منم(۲)
رخم گشته نیلی بابای غریبم
زبس خورده سیلی غمت شد نصیبم
یاحسین یاحسین یاحسین یاحسین(۲)

بند دوم
به کنج خرابه غمت بر دل افتاد
شود از قفس مرغ روح من آزاد
به گریه نشستم که تا آیی پدر
که ناگه سرت را عدو در طبق داد(۲)
اَنَ بنت الحسین...
(عمه بیا گمشده پیدا شده
کنج خرابه شب یلدا شده)(۲)
آمدی پیش من تا که از این سفر
پدر جان بهمره دخترت را ببر
یاحسین یاحسین یاحسین یاحسین(۲)