به این بغض پنهان شده در گلویم
به این اشک های روان از سبویم

به جز دیدنت آرزویی ندارم
شب آرزوها تویی آرزویم

به جز از تو خواندن به جز از تو گفتن
چه دارم بخوانم چه دارم بگویم

نسیمی ز کوی تو می آمد ای کاش
که من هم گل نرگست را ببویم

بیا تا که در آبشار نگاهت
خودم، این دلآلوده را هم بشویم

تو آنقدر خوبی که عمری بدی را
نیاورده ای هیچ گاهی به رویم

شب جمعه ها تیر دلتنگی آرد
غم دوری از کربلا را به سویم

شب آرزوها دعا کن ببینم
که با قبر شش گوشه در گفت و گویم

شاعر : محمد بیابانی