رفته پای دل من پایِ شکافِ کعبه

بیش از پیش شده حجب و عفافِ کعبه

با خبر هست خدا از دلِ صافِ کعبه

هفت بار آمده با قصد طوافِ کعبه

عرش را گفته بیا! لحظهٔ میلاد شده

با قدم های علی(ع) خانه ام آباد شده

آسمان ساخته با ابر٬ هزاران لبخند

خورده با دستِ زمین٬ برکتِ دستش پیوند

هست معشوقِ خداوند به قران سوگند

حضرت عالی اعلاست! ندارد مانند

آیهٔ یأس که نه! آیهٔ امّید بخوان

«لَم یلِد» مثل علی(ع)! سورهٔ توحید بخوان

شور و شوقی همگانی به جهان داد خدا

عطر باران به زمین و به زمان داد خدا

در رجب وعدهٔ ماه رمضان داد خدا

نغمهٔ کوثر و انسان و دخان داد خدا

 وحی نازل شد و عالم به تبسم آمد

 صورتِ کتبی قران به تجسّم آمد

به تماشای جمالش همه هستی لایق

متجلّی شده در او وَجنات خالق

انبیا یکسره یک دل نه و صد دل عاشق

مرد و مردانه عمل کرده به قول سابق

نورِ مطلق شد و معلوم شده راه از چاه

این همه جاذبه و دافعه...سبحان ٱلله

آمده مسجد و دیدند که در حین ورود

یاعلی(ع) گفته و گلدسته سر آورده فرود

دلِ محراب به وجد آمد و آغوش گشود

در رکوعش همه عالم شده مشغول سجود

بوتراب است و به لحنِ دگری میخوانند

مدح او را به زبانِ پدری میخوانند

غضبی مُهلک و با جذبه مجاور دارد

رزم آورده و آرامش خاطر دارد

ذوٱلفقارش ضرباتی چه مؤثر دارد

تا ابد خیبر و صفین به خاطر دارد

قلعه لرزید به خود تا که علی(ع) داخل شد

از همین ناحیه مرحب به درک واصل شد

غیر او هیچکسی عشقِ مقدّس نشود

عقل با عشق درآمیخته نارس نشود

حق به جز او که به آیینه ملبّس نشود

ولی ٱلله شدن قسمت هر کس نشود

ذکر لبهای نبی(ص) روز غدیر ای مردم:

این شما و علی(ع) و آیهٔ «أکملتُ لَکم»

حضرت حیدر کرار به کرّات عشق است

مستجاب است و فراوانیِ حاجات عشق است

اعتکاف و سحر و ذکر مناجات عشق است

نام او شوق مدام و همه اوقات عشق است

در اذان لذت این جملهٔ دلخواه خوش است

أشهدُ أنّ علیاً ولیُ ٱلله خوش است!