تویی کریم و منم گنهکار
سرم نهادم به روی دیوار
الهی العفو(۴)

به حق طاها به حق حیدر
به حق زهرا که گشته پرپر
به کام مسموم سبط اکبر
به شاه تشنه که گشته بی سر
الهی العفو(۴)

به حق سجاد کربلایی
به باقر العلم مصطفایی
به شیشمین حجت خدایی
به کاظم الغیظ کبریایی
الهی العفو(۴)

به آن غریبی که در خراسان
ز زهر مامون شده پریشان
به دیدگانی که گشته گریان
برای شاه شهیدِ عطشان
الهی العفو(۴)

به حق ابن الرضای اطهر
که بین حجره به دیده‌ی تر
به خاک تیره نهاده تا سر
فتاده یاد، شهیده مادر
الهی العفو(۴)
به حق هادی به من نظر کن
ز کرده‌هایم همه گذر کن
به عسگری شام من سحر کن
تو برگ و بارم پر از ثمر کن
الهی العفو(۴)

به حق مهدی بگیر دستم
اگر که من عهد خود شکستم
ز جام عفوِ تو مست مستم
گدایم و بر درت نشستم
الهی العفو(۴)

شاعر : مرتضی محمودپور