عقیده ی همه یاران به اتفاق این است  

که اشک شور بیاد حسین شیرین است 

کنار قتلگه تو به گریه جان دادن  

ز وعده ها که به خود داده ام یکی این است 

تو سیدالشهدایی ، تو کشته ی اشکی  

منم که مذهبم عشق تو گریه ام دین است 

سلام حضرت صادق به هر که از داغت  

همیشه سفره ی چشمش به اشک رنگین است 

ز اشک دیده جهان را به آب خواهم بست 

کنون که مرهم تو گریه ی محبین است 

گرفتم اینکه سرت را به دیر راهب شست 

زتشنگی لب پاکت هنوز پر چین است 

لبی که بر سر نی آیه ها تلاوت کرد 

لبی که از ضربات یزید خونین است 

جبین شکسته به سنگ و لبت نشسته به خون 

بمیرم این که سرت مجمع المضامین است 

سرم فدای سرت کان سر منور تو 

گهی میان تنور وگهی به خرجین است 

شکست پشت فلک خواهرت اسارت رفت 

شکست پشت فلک بس که داغ سنگین است 

به آب دیده ی خود غرق میشوم نه عجب 

شنیدم اینکه به زخم تو اشک تسکین است 

عقیده ی همه یاران به اتفاق این است 

که شور گریه بیاد حسین شیرین است 

شاعر : ابراهیم روزبهانی