پروانه ای، افسوس بال و پر نداری
بال وپرت هم سوخت خاکستر نداری

با خطبه هایت شام را ویران کن این بار
جز محمل عریان اگر منبر نداری

امروز خیبر می شود دروازه شهر
تو زینبی چیزی کم از حیدر نداری

دو گوشوار آسمان ها را نگینی
پس احتیاجی به زر و زیور نداری

تو عصمت الله حریم اهل بیتی
لعنت به هرکس گفته که معجر نداری

وقتی وقارت پشت دشمن را شکسته
فهمید پرچم داری و لشگر نداری

در آن شلوغی ها مواظب باش بانو!
حالا که محرم غیر هجده سر نداری

چوبی به دست نانجیبی رفته بالا
دلشوره ای غیر از لب دلبر نداری

هر چند بزم عیش شامی ها ردیف است
مقتل نوشته گرچه .... من باورندارم

شاعر : علی شکاری