شام غریبان زینبه
جون عقیله روی لبه
رنگ پرای کبوترا
از بسکه سوختن مثل شبه  
کرببلاسوخت خیمه ها سوخته معجرای ستاره ها آتیش گرفته
بال وپری سوخت ی دختری سوخت ؛ روی گوشا گوشواره ها آتیش گرفته
ی دختری زیر دست وپا
یکی میونه بیابونا
جونشونو می کنن فدا
واویلتاه واویلتاه

پاشو ببین بی تو دلبرم
شدخاک عالم روی سرم
همسفره شمر و خولیم
نمیشه از پیش تو نرم
پاشو علمدار رکاب نگهدار  زینب کجا و ناقه عریان سواری
رو خاک صحرا ی دختری مرده من موندم و اه و فغانو بیقراری
بی تو دلا خونجگر شده
ناموس تو دربدر شده
با دشمنت همسفر شده
واویلتاه واویلتاه

شاعر : محسن طالبی پور